Wada wzroku nosząca nazwę prezbiopia rozwija się wraz z wiekiem człowieka. U zdecydowanej większości osób po 40. roku życia pojawia się nadwzroczność, która ulega zahamowaniu dopiero po ukończeniu przez chorego mniej więcej 60-tego lub 65-tego roku życia. Inną nazwą prezbiopii jest starczowzroczność, z uwagi na progresywny charakter wady wraz z wiekiem chorego.

Objawy prezbiopii (starczowzroczności)

Głównym objawem prezbiopii są problemy z ostrym widzeniem przedmiotów, które znajdują się tuż przed oczami chorego. Dzieje się tak z uwagi na twardnienie soczewki. Wada jest więc ściśle związana z naturalnymi procesami starzenia się, jakie zachodzą w organizmie każdego człowieka. Można śmiało powiedzieć, że prezbiopia stanowi naturalny proces fizjologiczny, przed którym większość ludzi nie zdoła się ochronić. Starczowzroczność nie jest bynajmniej wywołana czynnikami genetycznymi.

Problemy z widzeniem blisko znajdujących się względem chorego przedmiotów są wywołane twardnieniem tkanek w oku. Ta sytuacja przyczynia się do występowania trudności zmiany krzywizny oka, przez co chory ma niekiedy problemy ze zogniskowaniem obrazu na siatkówce oka. Powodem występowania starczowzroczności jest zmniejszenie wydolności włókien mięśniowych ciała rzęskowego. Nie bez znaczenia dla pojawiania się tej wady wzroku jest zmniejszona elastyczność soczewki ocznej.

Warto podkreślić, że zdolność do akomodacji oka w zasadzie zanika w okolicach 60-65 roku życia, a u dzieci wynosi ona nawet 14 dioptrii.

Jak zapobiegać prezbiopii?

Można zapobiegać prezbiopii, a raczej pogłębianiu się tej wady wzroku. Należy przy tym regularnie badać wzrok i stosować zaleconą przez lekarza okulistę korekcję. Nie bez znaczenia jest przy tym odpowiednia higiena oczu, a nawet zrównoważona dieta. Pogłębianie się starczowzroczności jest naturalnie związane z postępującym wiekiem pacjenta. Im jest on starszy, tym problemy z obserwacją bliskich mu przedmiotów, stają się coraz większe. Najczęściej objawy presbiopii zauważalne są przy okazji czytania tekstu. Jeśli pozycja, w jakiej możemy czytać jest nienaturalna, musimy wyciągać daleko ręce z gazetą czy książką, można powiedzieć, że postępuje u nas starczowzroczność.

Korekcja tej wady wzroku polega na noszeniu okularów korekcyjnych, posiadających:

• soczewki jednoogniskowe,
• soczewki dwuogniskowe,
• soczewki wieloogniskowe,
• soczewki progresywne.